استوری عاشقانه ی داریوش فرضیایی/ماشالله بزنم به تخته روز به روز جوون تر می شه!

دوست خیالی داریوش فرضیایی

در دوران کودکی ‌ام بشدت بچه خیال‌ پردازی بودم ، تخیل من تا جایی پیش رفت که برای خودم یک دوست خیالی پیدا کردم و بیشتر وقتم را با این دوست می‌گذراندم

تا جایی که خیال پردازیم پدر و مادرم را در مقطعی نگران کرد اما وقتی دیدند من و این دوست خیالی‌ ام کاری به کار کسی نداریم دست از این نگرانی برداشتند.

من کودکی خیلی خوبی داشتم و اتفاقا همه می گویند آن زمان تفاوت زیادی با هم و سن سالان خود داشتم

اکنون که برای من تعریف می کنند می گویند خیلی خاص بوده ام ، انشاء ، نوشته ها ، لباس پوشیدن هایم و … خاص بوده است.